Güney Kore Devlet Lideri Yoon Suk Yeol, Japonya’nın 2. Dünya Savaşı öncesi ve sırasında işgal ve sömürge döneminde çalışmaya zorlanan Koreli işçilere Japon şirketlerinin desteği olmadan tazminat ödemesi yapacağını duyurdu.
Yonhap’ın haberine göre Yoon, başkent Seul’de düzenlenen kabine toplantısında konuyu gündeme aldı.
Yoon burada yaptığı konuşmada, “Güney Kore ile Japonya arasındaki geleceğe yönelik işbirliğinin, her iki ülkede ve dünyada özgürlük, barış ve refahın savunulmasına yardımcı olacağı açıktır.” söz konusu.
Zorunlu Koreli işçilere tazminat ödemelerini Japon şirketlerinin katkısı olmadan yapacaklarını vurgulayan Yoon, bu analizi iki ülkenin ortasındaki ortak çıkarlara ve gelecekteki gelişmelere hizmet edecek şekilde bulduklarını belirtti.
Yoon, önceki yönetimlerin “kurbanların” acılarını hafifletme girişimlerinin önemini de vurguladı.
İki ülkenin karşılıklı olarak birbirinin turizmine katkı sağladığına ve taraflar arasındaki ticaret ve yatırım projelerinin geliştiğine işaret eden Yoon, Japonya’nın agresif bir duruştan askeri, ekonomik, teknolojik ve bilimsel alanlarda “ortak” haline geldiğini belirtti.
Yoon ayrıca kabine üyelerine, Japonya ile Güney Kore arasında gelecekte iş ve sosyal yaşamda karşılıklı etkileşimi sağlayacak işbirliğine odaklanan bir mekanizmanın oluşturulması konusunda detaylı çalışmalar yapma talimatı verdi.
Zorla Koreli işçiler
1910-1945 yıllarında Kore Yarımadası’ndaki sömürge yönetimi sırasında Japonya tarafından zorla ve ücretsiz olarak çalıştırılan personel ve yakınları tarafından Güney Kore’de açılan davalarda birçok Japon şirketi tazminat ödemeye mahkûm edildi.
Karar, sürmekte olan benzer davalar için emsal teşkil etti ve diğer Japon şirketleri defalarca tazminat cezasına çarptırıldı.
Japonya, diplomatik çıkarların normalleşmesi için 1965 yılında Güney Kore ile yapılan müzakerelerin ardından imzalanan anlaşma ile Güney Kore’ye aktarılan hibe, bağış ve kredilerin “savaş tazminatı” niteliğinde olduğunu ve tazminat konusunun bununla kapandığını iddia ediyor. anlaşma.
Güney Kore ise insanları sömürge yönetimi altında çalışmaya zorlamanın insanlık suçu olduğunu, haksızlığa uğrayanların haklarının iki ülke arasında imzalanan anlaşmalarla sınırlandırılamayacağını savunuyor.
